Het is tijd voor de allereerste gastblog op deze site! De reislustige Samantha Klerx (@samanthaklerx) schreef een artikel over haar ervaring als au pair in Engeland. Het is natuurlijk super interessant om te lezen over hoe het leven van een au pair eruit ziet, maar nog veel leuker zijn de lieve foto’s die de geweldige band tussen Samantha en de kinderen omschrijven! Lees je mee?

Na het behalen van mijn HAVO diploma was ik wat verloren; ik wist niet zo goed wat ik wilde gaan studeren en de grote vraag wat ik later wilde worden, stelde ik mezelf liever niet. Ik ging communicatie studeren aan de Fontys in Eindhoven. Waarom? Omdat mijn beste vriendin voor die studie gekozen had en ik dacht; dan ga ik dat ook maar doen. Foute keuze achteraf natuurlijk, want ik stond er totaal niet achter. Na veel wikken en wegen besloot ik na enkele weken al te stoppen met deze studie. Maar wat nu? Wat wilde ik nu? Ik moest toch iets gaan doen? Het kriebelde altijd al om een tijdje naar het buitenland te gaan; ik wilde even weg van alles in Nederland en mezelf ontdekken. Toen ik een jaar of zestien oud was, wilde ik heel graag als High School student naar Amerika toe, maar ik durfde dat last minute toch niet. Daar had ik altijd nog spijt van. Na een zondagmiddagje googelen wist ik het! Ik wilde toch echt naar het buitenland toe, dit was mijn kans en uiteindelijk ook echt mijn grote droom.

Au Pair

Ik koos voor het Au Pair programma en wist direct mijn ouders te overtuigen dat dit echt bij mij paste en dat ik dit graag wilde gaan doen. Natuurlijk vonden ze het niet fijn dat ik een tijd weg zou zijn van huis. Nou ja, niet fijn is nog zacht uitgedrukt. Maar ze zagen ook dat ik op deze manier in Nederland niet gelukkig zou worden. Ik schreef me dus in bij een Au Pair bureau en begon met het invullen van het boekingspakket. Er werden enorm veel vragen gesteld over mezelf, mijn familie, hobby’s, studie, etc. Toen ik dit had afgerond werd ik in het Engels geïnterviewd en even later geaccepteerd. Ik was zo intens blij en het grote wachten op het perfecte gastgezin kon beginnen.

Zo lang heeft dit wachten uiteindelijk gelukkig niet geduurd, want een paar dagen later kreeg ik de eerste e-mail in mijn inbox. Het was liefde op het eerste gezicht met mijn gastkinderen en na heel wat Skype en bel afspraken, kozen we voor elkaar.

Mijn gastgezin bestond uit een Argentijnse vader en een Amerikaanse moeder die met hun drie kinderen (jongens, vier, drie en een jaar oud) onderweg waren naar Engeland om daar tijdelijk te gaan wonen. Een enorm internationaal gezin dus, met een Nederlandse Au Pair.

Het Au Pair programma is een culturele uitwisseling waarbij je voor een x-aantal maanden naar het buitenland toe gaat om daar de gedeeltelijke zorg voor de gastkindjes op je te nemen. Je woont bij het gastgezin in huis, krijgt kost en inwoning en zakgeld van het gezin. Op die manier ben je echt onderdeel van het gastgezin en heb je ook voldoende vrije tijd om van het land waar je tijdelijk woont te genieten.
   

Engeland

Ik koos dus om naar Engeland te gaan. Wanneer je aan Engeland denkt, denk je toch snel aan Londen. Ook ik droomde ervan om in deze stad te gaan wonen. Echter kwam ik hier niet terecht; ik woonde in Eastleigh een heel klein dorpje net boven Southampton in het zuiden van Engeland. De beste keuze ever! Nu was het speciaal om naar Londen te gaan voor een paar dagen en kon ik op deze manier ook het leven in een ander deel van Engeland beleven. Daarnaast woonde in Eastleigh mijn perfecte gastgezin, dus die keuze was snel gemaakt.

Dagelijkse bezigheden

Als Au Pair ben je dus onderdeel van het gezin en neem je de gedeeltelijke zorg voor de kinderen op je. Ik werkte dertig uur per week en hier ontvang je dus kost en inwoning en zakgeld voor. Van dit zakgeld kun je prima rondkomen en leuke dingen doen. Ik zorgde ervoor dat de oudste naar school ging en de middelste naar de peuterspeelzaal (allemaal in hun uniform natuurlijk). Daarna had ik de hele dag de tijd om met de jongste te gaan spelen in de speeltuin, te gaan zwemmen, een filmpje te kijken en vooral veel te knuffelen. Hij was het verlengde van mijn arm en we waren echt altijd samen. Ik zorgde dat het huis schoon was, zette af en toe een was aan en zorgde soms voor het eten. In het weekend was ik altijd vrij en kon ik op avontuur uit.

Vrije tijd

In mijn vrije tijd ging ik dus op avontuur met mijn nieuwe vrienden. Als Au Pair is het heel gemakkelijk om nieuwe Au Pair vrienden te maken en zo deed ik dit ook. Ik had een fijne groep vriendinnen die voornamelijk uit Duitsland kwamen. Zo kon ik ook mijn Duitse taal nog verbeteren. We gingen op stap, shoppen, koffie drinken en nieuwe steden bezoeken. Ik heb tot op de dag van vandaag nog steeds contact met ze. Daarnaast had ik ook een grote groep lokale vrienden, Engelsen dus. Het leuke hiervan is dat je op die manier de cultuur nog beter leert kennen.

Ik ging een paar keer per week zwemmen in de sportschool, naar zangles en ik zong bij een lokaal koortje. Daarnaast ging ik weekendjes naar Londen en bezocht ik veel andere gebieden samen met familie en vrienden die mij zijn komen bezoeken.

En nu?

Inmiddels is dit alles al bijna negen jaar geleden, maar het voelt nog allemaal als de dag van gisteren. Mijn gastgezin is kort na mijn vertrek uit Engeland ook weer terug naar Amerika verhuisd. Daar is mijn gastmoeder nog bevallen van twee kinderen. Ik ben peettante geworden van Gabriël, mijn baby Gaby. Het is zo bijzonder om altijd die band te hebben met ze, ook al wonen we beiden aan de andere kant van de wereld. Mijn hart maakt een sprongetje als ik weer een berichtje van ze krijg of als ik ze weer fijn op de Skype kan zien.

 

In 2012 ben ik ze nog op gaan zoeken in Amerika en hebben we een bijzondere reis naar de Grand Canyon gemaakt samen. Daarnaast is mijn gastmoeder, Stacy, al een paar keer hier in Nederland geweest en zorgen we er voor dat we elkaar ieder jaar weer zien. Hoe? We organiseren samen reizen voor Amerikaanse Social Work studenten en professionals naar het buitenland en gaan dan samen mee. Zo zijn we al samen in Amsterdam, Nicaragua en Scandinavië geweest. En staat dit jaar een reis naar Oost-Europa op de planning. Mijn studie toerisme die ik ben gaan doen na mijn tijd als Au Pair komt dan dus goed van pas.

De reis naar Nicaragua was enorm speciaal, aangezien het hele gezin er toen bij was. Dat moment op de luchthaven in Houston, wanneer al de kids en Stacy naar je toe komen rennen en je zo hard knuffelen, krijg ik nu nog tranen van in mijn ogen. Stacy is mijn beste vriendin, hoe te gek is dat!

We kijken allemaal enorm uit naar wat de toekomst voor ons gaat brengen als gezin, als grote zus van het gezin. Maar ik weet zeker dat de band speciaal zal blijven en we voor altijd verbonden zullen blijven.

En wat voor mijn eigen toekomst? Het Au Pair half jaar heeft me zoveel gebracht. Ik ben volwassen geworden en ben mezelf ook zeker tegengekomen. Ik ben erna dus toerisme gaan studeren en heb jaren in de Au Pair branche mogen werken bij een Au Pair bureau. Ik ben zelf sinds kort als ondernemer gestart met mijn eigen Au Pair bureau; Yellow Au Pairs. Zo hoop ik nog meer jongeren enthousiast te maken over een tussenjaar als Au Pair. Maar eerst ga ik drie maanden op wereldreis!

 

Heb jij ook zo genoten van het prachtige verhaal van Samatha en wil jij ook iets delen? Stuur ons dan even een mailtje: loesensuusopreis@gmail.com.