De Transmongolië-Express. We zijn nu een paar dagen terug van deze magische, maar ook wat pittige reis. We bezochten Rusland, Mongolië en China. We zagen het Kremlin, het Baikalmeer, de uitgestrektheid van Mongoolse nationale parken, lange stadsmuren en natuurlijk de Verboden Stad. Ons vervoersmiddel was -natuurlijk- de trein. 8000 kilometer lang. Hoe dat ons is bevallen en hoe we deze reis vonden lees je in dit eerlijke artikel.

Als we terugdenken aan de Transmongolië-Express, is het eerste woord dat ons te binnen schiet gelijk ‘avontuur’. De hele reis was namelijk onwijs gaaf. We hebben zoveel mooie plekken gezien en bijzondere dingen meegemaakt in iets meer dan drie weken! Sommige indrukken zijn nog steeds aan het inwerken. De reis die we hebben gemaakt was een absolute droomreis. Onze verwachtingen zijn bovendien flink waargemaakt. Dat betekent alleen niet dat het alleen maar koek en ei was.

We zeggen nog regelmatig gekscherend tegen elkaar, dat we sinds terugkomst (maar stiekem al tijdens de reis) aan vakantie toe zijn. Die vermoeidheid hebben we er zeker voor over, maar van te voren hadden we niet verwacht dat de reis zo uitputtend zou zijn. Het reizen met de trein leek ons ontspannen, en dat was het ook, maar ondanks dat je vrijwel niks doet aan boord, kom je toch niet helemaal uitgerust uit de trein. We hebben ontzettend lekker geslapen in de coupés, we hebben prima gegeten en lekker gelezen. Maar toch vielen we elke keer na aankomst in een hotel als een blok in slaap.

We denken zelf dat dat komt doordat we de gehele reis zelf hebben georganiseerd. Alles is helemaal goed gegaan en op deze manier hebben we ontzettend veel geld bespaard, dus daar zijn we erg blij mee. Het was alleen wel altijd erg spannend of alles wel ging lukken. Aan boord van trein nummer 1 komen, betekent nog niet dat je ook de juiste kaartjes hebt voor het volgende traject. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de VISA…

Het leven in de trein is ons trouwens wel ontzettend goed bevallen. De trajecten duren lang, maar absoluut niet te lang. We lazen boeken die we al weken wilden lezen, keken naar buiten, kletsten met ‘mede-treinbewoners’ en stapten soms uit op een verlaten station. We aten noodles, maar soms ook adventure food, wat we gekocht hebben bij Bever. Zeker een aanrader, want deze zakjes zijn voedzamer dan noodles, en ook wel lekker voor de afwisseling. Het was bovenal best relaxed en heel gezellig.

Over het algemeen was de trein prima schoon, ook de wc’s. Er was wc-papier aanwezig, de bedden lagen prima, en meestal was er airco (behalve op het allerlangste stuk, echt top). Eigenlijk konden we alleen tijdens de eerste twee trajecten regelmatig uitstappen om benen te strekken. De trajecten hierna liepen we vertraging op, waardoor de stops werden ingekort. Dat was dan wel even balen, zeker omdat we ons toch wel uren verheugden op een halfuurtje tijd om benen te strekken. Van te voren werd ons verteld dat er op de stations veel vers eten werd verkocht door Baboeshka’s, vrouwelijke Russische verkopers, maar die hebben we slechts een keer gezien. Niet dat dat erg was, want we vonden af en toe wel een winkeltje en we deden van te voren altijd nog wat boodschappen.

De grensovergangen waren spannend, ook al wisten we dat we alles op zich goed op orde hadden, en duurden daarnaast ook vaak lang. In China zelfs vijf uur, en dat dan ’s nachts, terwijl we die volgende ochtend om zes uur uit de trein moesten voor Datong. Dit maakt de reis dan dus wel vermoeiender. De provodniki (conducteurs) waren niet altijd even vriendelijk en soms ook een beetje lui, maar toch hebben we ook leuke provodniki ontmoet. Ze ontdooien echt als je ze een kleinigheidje, zoals een klompensleutelhangertje, geeft. Die gaven wij dus ook in overvloed 😉

In Rusland hebben we ons goed vermaakt. Moskou is prachtig. In de twee dagen die we er waren, hebben we letterlijk alles gezien wat op ons lijstje stond. Van het Kremlin tot het Rode Plein en van het Kosmonautenmuseum tot de Moskouse metro. En alles was even mooi! De Russische architectuur is prachtig – in de binnensteden. Ons appartement was geweldig mooi! Ook Jekaterinenburg was leuk om te bezoeken. Het was daarnaast een welkome stop tijdens het stuk Moskou-Irkutsk, van zo’n 5000 kilometer. We hadden de stad niet willen missen, vanwege de bezienswaardigheden rondom de geschiedenis die zich er heeft afgespeeld. De laatste tsaren van Rusland zijn in de stad vermoord en nabij de stad gedumpt. Irkutsk vonden we ook een erg leuke stad. Het was bijzonder om hier bij lokale Russen te overnachten. Je vindt hier mooie bezienswaardigheden en er is leuke straat vol gezellige restaurantjes waar je lekker kan eten ’s avonds. Het Baikalmeer vonden we erg bijzonder om te zien, maar niet waanzinnig mooi. Het weer hielp daar ook niet mee. We hadden nog al last van smog door de maar aanhoudende bosbranden in Siberië.

Er waren twee dingen die ons tegenvielen aan Rusland. Ten eerste het landschap. Tijdens de treinreis van Moskou naar Irkutsk is je uitzicht zo’n 5000 kilometer lang vrijwel hetzelfde; je ziet berkenbomen, berkenbomen en berkenbomen. Slechts af en toe rij je langs een rivier of een dorpje. Ten tweede vonden we de Russen zelf niet zo aardig als we van te voren hadden gehoopt. Natuurlijk zijn we wel een paar vriendelijke mensen tegengekomen, maar over het algemeen waren de Russen vrij star en wantrouwend. Best jammer. Al is het geen reclame voor Rusland, we begrijpen deze houding wel een beetje. Russen hebben best veel om ontevreden over te zijn. We hebben dan ook best veel armoede gezien.

Mongolië was waanzinnig. We weten zeker dat dit het meest authentieke land is waar we ooit zijn geweest. Ulaanbaatar heeft ons verrast. We vonden het er heel leuk en hebben ons er goed vermaakt. Het is een modernere stad dan we hadden gedacht en er is veel te zien. Toch ga je naar Mongolië voor de binnenlanden, en ook dat was buitengewoon. Er is zoveel ruimte overal! We hebben paardgereden, kameel gereden, geslapen bij lokale families in gerkampen, lokaal eten geproefd en ook hier weer ontzettend veel beleefd; van een verdwaalde gids en autopech tot een kever-invasie in de tent. Mongolië is geen makkelijk land om te bereizen. De wegen zijn prima, maar in veel gevallen is er geen weg. Dan rij je dus letterlijk over zandpaden of door graslanden, heuvel op en heuvel af. Heel tof. We zijn flink back to the basic gegaan (geen wc, douche, elektriciteit of normaal bed) en dat was bijzonder, gaaf en op sommige momenten toch ook wel afzien. Echter compenseerde de lokale bevolking dit wel met hun vriendelijkheid, gastvrijheid en een grote lach op hun gezicht.

Vervolgens gingen we door naar China. Naast Hong Kong en Macao waren we nog nooit in het ‘echte China’ geweest. In Datong werden we gelijk leuk ontvangen door de enthousiaste en nieuwsgierige inwoners van de stad. We werden veel aangestaard of aangesproken. Eenmaal in Beijing was dat niet anders. De aankomst in Beijing, toen we het laatste traject hadden afgerond, was best emotioneel. Je verlaat met een dubbel gevoel de trein; enerzijds wil je nog niet stoppen met de treinreizen, anderzijds is het heel tof dat je je doel hebt bereikt.

Reizen door China lijkt op reizen met Ryan Air. De mensen ‘vechten’ er voor hun plaats, er wordt overal voorgedrongen. Ook wordt er gegeten en gedronken alsof hun leven er vanaf hangt. Er wordt naar elkaar geschreeuwd, er wordt gerocheld. In veel wc’s is geen deur aanwezig en is ‘ie er wel, wordt ‘ie niet vaak gesloten. Voor sommigen klinkt dit wellicht als een nachtmerrie, echter hebben wij dit niet zo beleefd. China is zo bijzonder! En om sommige situaties hebben we erg gelachen, soms ook samen met de lokale bewoners. Chinezen waren altijd bereid ons te helpen, kwamen zelfs uit zichzelf naar ons toe, als we iets wilden weten of een probleempje hadden. We vonden Chinezen aardig, zelfs aardiger dan we hadden verwacht. Het land is trouwens, of in ieder geval Jining Nan, Datong en Beijing zijn -tegen alle verwachtingen in, want het blijft toch Azië- heel goed schoon. Nergens ligt afval op straat, nergens wordt vuilnis verbrandt.

China vonden we ook een bijzonder mooi land. Van Datong hadden we niet de grootste verwachtingen, maar het tegendeel bleek waar. De Yungang Grotten waren indrukwekkend, volgens ons past het zo bij de wereldwonderen. Ook de stadsmuur was gaaf om te zien en leuk om overheen (!!!) te fietsen, de straatjes waren gezellig en het openbaar vervoer was prima geregeld. We hadden van Beijing van te voren echter al veel meer verwachtingen, vooral van de Verboden Stad. Toch was de Verboden Stad zeker niet ons hoogtepunt van Beijing. Het is natuurlijk een bijzondere plek en dat maakte het een must-see, maar de Verboden Stad zelf vonden wij niet zo indrukwekkend en mooi als we van andere mensen hadden gehoord. Jinshan Park vonden wij gaver; wat een uitzicht! Maar ook het Zomerpaleis en de Chinese Muur vonden we mooi. En natuurlijk hebben we nog veel meer in Beijing gezien en beleefd, want wat is er veel te doen! Al met al vonden we Beijing dan ook echt een tof eindpunt van onze lange, vermoeiende, indrukwekkende en prachtige reis.

Kortom: wat hebben wij ongelooflijk veel beleefd en gezien in 23 dagen. De reis was intensief, intensiever dan andere reizen. We zijn blij dat alles goed is gegaan en er achter gekomen dat voorbereiding soms echt een sleutel tot succes kan zijn. We hebben genoten van het onontdekte Rusland met haar kathedralen, pleinen, homestays, indrukwekkende geschiedenis, grauwe flats, het Baikalmeer en gezellige straatjes. We hebben genoten van het authentieke Mongolië met haar tempels en kloosters, bergen, steppen, woestijnen, geiten, yaks, tenten, paarden, kamelen en de bijzondere manier van leven. We hebben genoten van het unieke China met haar paleizen, de Chinese Muur, tempels, prachtige vergezichten, de Verboden Stad, grotten, noedels en bijzonder geïnteresseerde mensen. Maar bovenal hebben we genoten van het onderweg zijn. Het avontuur. De reis. De Transmongolië-Express.